Diament i brylanty - czy to to samo?

Wbrew powszechnej opinii słowa “diament” i “brylant” nie powinny być używane zamiennie. Są bowiem różnice nie tylko pod względem nazewnictwa, ale także wyglądu i procesu powstawania. W ogromnym skrócie można powiedzieć, że jeden powstaje z drugiego. Czym się różni brylant od diamentu?

Brylant a diament - różnica nie tylko w nazwie

Podstawową różnicą między diamentem a brylantem jest kwestia szlifu. Pierwszy formuje się na przestrzeni wielu milionów lat. Zjawisko powstawania tego szlachetnego kamienia zachodzi ok. 150 km pod ziemią w skrajnie wysokich temperaturach (rzędu 1200°C) pod wpływem ogromnego ciśnienia. Takie warunki są niezbędne, by mogła nastąpić krystalizacja. Diament przez swoją rzadkość występowania jest bardzo drogi. Należy jednak pamiętać, że w swojej oryginalnej formie ma matową powierzchnię i średnie natężenie połysku.

Co ciekawe, tak dobrze znane określenie kształtu diamentu wcale nie odzwierciedla jego faktycznej, oryginalnej formy. Kamień po wydobyciu ma dość nieregularny kształt, a dopiero doświadczony w swym fachu szlifierz nadaje mu doskonale nam znaną formę.

Czym się różni diament od brylantu?

Brylant jest diamentem jednak diament nie jest brylantem. Jak to możliwe? Z dość oczywistego powodu - to dopiero proces odpowiednio opracowanego szlifowania sprawia, że przekształcony ze swojej surowej formy przybiera inną nazwę. Tak pięknie błyszczący, idealnie równy i odpowiednio przygotowany diament jest umieszczany w biżuterii w formie brylantu.

Co składa się na wartość diamentu?

Powszechnie stosowane przez specjalistów na całym świecie jest kryterium 4C. Nazwa ta pochodzi z języka angielskiego i odzwierciedla cztery różne aspekty, które mają wpływ na to, ile wart jest diament. Są to odpowiednio: clarity (czystość), ct (masa), colour (barwa), cut (szlif).

Czystość diamentu ma bezpośredni wpływ na cenę tego drogocennego kamienia. Czasem mniejszy kamień może mieć o wiele wyższą wartość od dużego, cechującego się niższą jakością. Masę diamentu określają dobrze znane karaty.

Bardzo duży wpływ na to, z jak drogocennym kamieniem ma się do czynienia, ma jego barwa. Niektóre są o wiele rzadsze, a co się z tym wiąże - ich wartość wzrasta. Równie istotny jest szlif zastosowany przy obróbce diamentu przez szlifierza.

Proces szlifowania

Szlifowanie diamentu odbywa się w 7 etapach obróbki. W pierwszej kolejności składa się na nie część przygotowawcza, która obejmuje przede wszystkim określenie formy i postaci kryształu, a także różnic mogących wpływać na późniejszą obróbkę.

Następny etap dotyczy głównie słabo wykształconych lub silnie zdeformowanych kryształów. Trzeci etap dotyczy cięcia kamienia szlachetnego, które odbywa się za pośrednictwem specjalnie opracowanych pilarek. Część czwarta obejmuje szlifowanie wstępne determinujące formowanie się ogólnej postaci. Etap piąty dotyczy selekcji, która ma na celu ustalenie kwestii związanych z dalszą obróbką materiału. Tu następuje również szlifowanie właściwe. Dwa ostatnie etapy obejmują polerowanie, a także weryfikację poprawności wykonania poprzednich zadań. Co może być ciekawe, na samym końcu tego procesu diament umieszcza w specjalnie przygotowanym roztworze kwasów i gotuje go.

Rodzaje szlifów

Istnieje wiele różnych rodzajów szlifów, które są wykorzystywane do uzyskania finalnego efektu idealnie przygotowanego brylantu. Jedne z najbardziej znanych to: rozetowy, taflowy, schodkowy, stary brylantowy, a także najczęściej stosowany - brylantowy. Zapewne od tej nazwy pochodzi błędne przekonanie, że między brylantem a diamentem nie występuje różnica.

Efekt szlifu brylantowego z powodu swojego najczęstszego zastosowania jest kojarzony jako diament, jednak finalny wynik w postaci gotowego kamienia powinien być nazywany brylantem. Z tego powodu oszlifowane kryształy przedstawiane w wielu miejscach są niesłusznie uznawane za diamenty, których nazewnictwo jest odpowiednie dla formy surowej.

Podsumowując - diament to nieobrobiony kamień szlachetny, którego obróbką zajmuje się szlifierz, natomiast brylant stanowi piękny produkt końcowy jego żmudnej pracy.